در این بلاگ قصد داریم که نکاتی راجع زندگی روزمره ارائه دهیم تا سایر افراد بتوانند از این نکات استفاده کند. اگر شما هم نکته‌ی خاصی دارید می‌توانید در نوشتن این بلاگ به ما کمک کنید.
کلمات کلیدی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- تیر ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۲ (۲)
آخرین مطالب
- ۹۵/۰۲/۱۳جدابیت از نگاه خود
- ۹۴/۰۴/۲۸در جستجوی تشویق...
- ۹۴/۰۲/۲۷رفتارهای غیر عادی اطرافیان
- ۹۲/۱۱/۳۰درباره
- ۹۲/۱۱/۱۴چگونه با اراده‌ی ضعف خود مقابله کنیم
چکیده:
در این مقاله قصد داریم روشی برای مقابله با اراده‌ی ضعیف خود در اجرای بعضی از کار‌ها ارائه دهیم. در ابتدا سعی می‌کنیم که یکی از علل اراده‌ی ناکافی برای حل مشکلات را بیان کنیم و سپس آن علت را با راه حلی واضخ و در اکثر مشکلات قابل اجر ، از بین ببریم. برای این که نمونه‌ای از این راه حل را ببینید می‌توانید به بخش مثال که در انتهای این مقاله قرار دارد مراجعه کنید.
مقدمه:
شابد یکی از مشکلات بزرگ زندگی هر انسانی عدم اراده‌ی قوی در اجرای کار هاش باشد. در واقع یک سری کار‌ها هستند که می‌خواهیم انجام دهیم و علیرغم این که در عمل، شدنی هست نمی‌تونیم انجام دهیم. همچنین یک سری کار‌ها هستند که نمی‌خواهیم انجام دهیم ولی باز هم انجام می‌دهیم.
توی این مقاله قراره روشی ارائه بدیم که سعی کنه اراده‌ی ما را در قبال این جور مسائل قوی تر کنه. این روش کاملا و عملی است و به صورت دقیق توضیح داده‌خواهد شد و بر خلاف اکثر مقالات در این زمینه که روش‌هایی معرفی می‌کنند که شیوه‌ی اجرای آن مشخص نیست، در این مقاله سعی شده است که به اجرایی بودن و واضح بودن روش توجه ویژه‌ای شود.
روش:
برای این که سعی کنیم که اراده‌ی خود را در حل یک مشکل(اجرا یا عدم اجرای کاری) قوی‌تر کنیم ابتدا باید به این نکته توجه کنیم که اصلا چرا ما سعی داریم که مشکل را برطرف کنیم. به عنوان مثال : شخصی در درس خواندن تنبلی می‌کند و از این تنبلی ناراحت است. سوال اینجاست که چرا این شخص ناراحت است؟علت ناراحتی این شخص این است که شخص می‌داند که در آینده‌ی به دلیل این درس نخواندن باید جریمه‌ی زیادی بپردازد. این آینده می‌تواند ۲۰ سال دیگر باشد یا پایان ترم جاری و یا ... ولی علتی که شخص تنبلی می‌کند این است که این آینده را نزدیک به خود نمی‌بیند و در نتیجه به این ناراحتی خود توجه زیادی نمی‌کند. در عوض اگر نزدیک امتحانات باشد، این شخص آینده را نزدیک می‌بیند و در نتیجه شروع به درس خواندن می‌کند. نکته این است که اراده‌ی این شخص در این مدت تغییری نکرده است بلکه چیزی که بر روی او تاثیر گذاشته است نزدیک بودن نتیجه‌های عدم تلاش شخص می‌باشد.
پس اگر بتوانیم به صورت مصنوعی به جای این که اراده‌ی شخص را قوی کنیم، نتیجه‌ی تنبلی خود را به آینده‌ی نزدیکتر بیاوریم، به خود کمک می‌کنیم تا تلاش خود را برای حل مشکلات افزایش دهیم. علاوه بر این شخص هم کم کم به سختی کشیدن عادت می‌کند
روش از این قرار است:
۱. ابتدا مشکل خود رو به صورت واضح مشخص کنید. به عنوان مثال مشکل این است که من در طول ترم درس نمی‌خوانم و یا این که من آن کار اشتباه را زیاد تکرار می‌کنم.
۲. سپس برای حل آن یک برنامه‌ریزی ارائه دهید. مثلا بگویید که من برای مشکل درس نخواندنم باید روزی ۵ ساعت درس بخوانم و اگر از مقدار خاصی کمتر شد باید جریمه شوم. یا برای بازی کامپیوتری بگویید که من روزی حد اکثر باید ۲۰ دقیقه بازی انجام دهم و بیش از آن باید جریمه شوم.
۳. سپس به دنبال جیزی بگردید که شما به آن خیلی علاقه دارید و برای شما خیلی مهم است. نیازی نیست به دنبال چیز های عجیب غریب بگردید. علاوه بر این که شما به آن علاقه دارید باید این امکان وجود داشته باشد که افراد نزدیک به شما بتوانند بخشی از آن چیز را از شما بگیرند. به عنوان مثال آن چیز می‌تواند پول باشد(پول یکی از یهترین چیز هاست)، یا یک رابطه‌ی دوستی یا استفاده از کامپیوتر برادرتان یا استفاده از اینترنت.
۴. حال سعی کنید به کسی که بیشترین رابطه را با مشکلتان دارد بگویید که در صورتی که من کاری که باید انجام می‌دادم را انجام ندادم تو باید مرا به وسیله‌ی مواردی مانند قبل جریمه کنی. مثلا میشود گفت که به ازای هر دقیقه بازی کردن اضافه باید به آن شخص مقداری پول بدهید. و به شخص بفهمانید که اگر نتواند از شما نهار بگیرد دارای شخصیت پست و ضعیفی است!
۵. این کار را برای مشکلات دیگرتان تکرار کنید.
نکات:
سعی کنید مسئول همه‌ی مشکلاتتان ۱ نفر نباشد که در این صورت احتمال شکست زیاد است.
در صورتی که دیدید شخصی قادر به اجرای این مجازات ها بر روی شما نیست برای رضای خدا هم که شده به دنبال شخص دیگری بگردید!
در قرار دادن مجازات خساست به خرج ندهید و به هدف نهایی خود فکر کنید که اگر به آن برسید چه سود زیادی برای شما دارد.
مثال
شما از این که هم اطاقیانتان در حال بازی کامپیوتری هستند و شما هم علاقه به بازی‌های کامپیوتری دارید رنج می‌برید. چرا که شما نمی‌خواهید وقت خود را برای بازی تلف کنید. راه حلی که باید در پیش بگیرید این است که به همین دوستان خود بگوید که به ازای هر ۲۰ دقیقه بازی با آنها یک بار به آنها شام می‌دهید و به آنها بگویید که خیلی ضعیف و بچه‌هستی اگر نتوانی از من شامی که قولش را داده‌ام بگیرید.
لطفا اگر در رابطه با این روش و مزایا و معایب آن اطلاعی دارید در کامنت ها بنویسید و یا اگر مثال موفق با نا موفق آن را تجربه کرد‌ه‌اید دیگران را از چگونگی آن مطلع کنید.